Að tala tungum tveim.

 

Rak hér augun í frétt sem mér finnst athyglisverð .

Mjög athyglisverð.

Þá einkum vegna þess að ég botna ekkert í henni.

Ný stjórn Landakotsskóla ákvað á fundi sínum föstudaginn 14. ágúst síðastliðinn að segja skólastjóra Landakotsskóla upp störfum.

Uppsögnin er hluti af hagræðingu í rekstri skólans sem nauðsynleg er í ljósi þröngrar fjárhagslegrar stöðu hans.

Það er alltaf góðra gjalda vert þegar tekið er á málum af skynsemi og hagsýni.

En hér kemur svo rúsínan í pylsuendanum.

Sigríður Hjálmarsdóttir aðstoðarskólastjóri hefur fallist á að taka að sér starfsskyldur skólastjóra samhliða starfsskyldum sínum sem kennari við skólann, tímabundið þar til nýr skólastjóri hefur verið ráðinn við Landakotsskóla.

Nei, bíðum nú við.

Þessu botna ég akkúrat ekkert í.

Var ekki meiningin að spara?

Var ekki meiningin að fækka starfsfólki??

Eða er ég svona fj.... gáfnatregur að mér auðnist ekki að skilja þetta???

Svo kemur alveg einstaklega hjartnæm grein um stefnu Landakotsskóla um úrvalsmenntun, áherslu á tungumálanám og fleira og fleira sem allt of langt mál yrði að telja upp.

Skiptir heldur ekki máli því að staðreyndin er sú að skólastjóra Landakotsskóla var sagt upp og þess vegna er þessi yfirlýsing til komin.

Dæmigerð smjörklípuaðferð.

Hvernig nokkrum heilvita manni getur dottið í hug að senda svona kjánalega frétt frá sér er mér með öllu óskiljanlegt.

Við Íslendingar erum engir aular.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

Fjárhagur Landakotsskóla farið versnandi