Sona sitt af hverju.

Enn heldur sandkassaleikurinn hjá háttvirtum þingmönnum okkar áfram. Nú bítast þeir á Einar K. Guðfinnson og Össur Skarphéðinsson um hvussu beri að túlka ályktun meirihluta utanríkismálanefndar, og eins og okkur Íslendingum einum er lagið þá ganga hártoganirnar á víxl. Ég sem var svo einfaldur að halda að nú á krepputímum gætu öll dýrin í skóginum verið vinir og hjálpast að og fundið lausn á okkar vandamálum. Áður en byrjað er að þjarka um utanríkismálin.

Vissulega eru það hörmulegir atburðir sem áttu sér stað í gærmorgun þegar Ísraelsmenn, í skjóli "stóra bróður," þóttust vera að verja sig gagnvart hryðjuverkamönnum sem voru jú þrælvopnaðir lyfjum og öðrum nauðsynjum til hjálpar þurfandi palestínskum konum og börnum.

Einhverjir ku hafa verið vopnaðir bareflum og teygjubyssum.

Einar K. heldur því fram að sú krafa að opna verði án tafar fyrir flutninga á hjálpargögnum til Gasasvæðisins stangist á við ályktun meirihluta utanríkismálanefndar. Hvaðan hann hefur þær upplýsingar er mér óskiljanlegt því hvergi nokkurs staðar hefur verið minnst á slíkt í fjölmiðlum.

Enn bætir Einar í seglin og kveður upp þann úrskurð að meirihlutinn hafi ekki kosið að taka undir undir ályktun öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna í nótt  sem meðal annars fól í sér kröfu um tafarlausa alþjóðlega rannsókn á árásinni í gær.

Þá vitum við það. Svona hjali hljóta allir að vísa til föðurhúsanna.

Hvað varðar pólitíkina þá vita allir að þeir sem unnu voru fjórflokkarnir - þrátt fyrir tap - hérumbil allsstaðar. Óþarfi að hafa fleiri orð um það.

Hér er svo frétt sem kom mér þægilega á óvart en lestur "Skýrslunnar" gæti fengið Grímuna, sem fyrir þá sem ekki vita, eru verðlaun sem úthlutað er einu sinni á ári fyrir þá sýningu sem áhorfendum finnst bera af.

Það skyldi þó aldrei fara svo.

Svona rétt í lokin er svo frétt frá Noregi sem sýnir okkur að aldrei er nógu varlega farið. Um er að ræða húsið sem hvarf til himins og mín fyrsta hugsun var: Djöf...... hefur landinn verið sterkur, en húseigandinn hafði víst verið að framleiða dýnamít sem ku vera löglegt í Noregi. Það fylgdi hins vegar ekki sögunni í hvaða tilgangi flugeldarnir voru framleiddir.

Kveð ykkur að sinni og minni á að þrátt fyrir allar hrakspár heldur ísl. krónan áfram að styrkjast og það án inngripa Seðlabankans.

Þar til næst.