Nú er illt í efni.

Já...dapurlegt er ástandið.

Nú eru hvítflibbahöfðingjarnir, sannir synir Íslands, menn sem hafa haldið uppi orðstí þjóðarinnar á erlendum vettvangi, menn sem sumir hverjir hafa fengið Fálkaorðuna o.sv.frv. behandlaðir rétt eins og venjulegir skinkuþjófar.

Það er af sem áður var.

Dansinn í kringum kálfinn dunar ekki lengur. Gullátið heyrir fortíðinni til.

Í dag bárust oss þær hörmulegu fréttir að fyrrverandi stjórnendur Landsbanka Íslands (þess gamla) hafi verið teknir á beinið af, ekki bara slitastjórn bankans heldur líka skilanefndinni, og þeim brigslað um óheilindi í starfi sínu. Um er að ræða menn sem ekki mega vamm sitt vita. Í það minnsta að eigin sögn.                                    

Nú eru þeir rukkaðir um þvílíkt stjarnfræðilegar upphæðir að mér er til efs að nokkur maður hafi nokkru sinni geta stolið svo miklu, nema kannski eigendur bankans.

Það virðist, svona fljótt á litið, vera allt önnur saga.

Samúð mín er öll og óskipt með vesalings Sigurjóni Þ. Árnasyni. Ekki nóg með hann sé rukkaður um 37 milljarða heldur er hann líka atvinnulaus (að mestu) síðan í okt.2008.

Í onálag gæti hann orðið gjaldþrota líka.

Skítt með gjaldþrotið. slíkt er bara daglegt brauð í íslenska velferðarsamfélaginu en atvinnuleysi hlýtur að vera erfiður biti að kyngja.

Nú veit ég ekki hvort kallinn er á atvinnuleysisbótum eða hvort hann þiggur félagslega aðstoð en mér varð hugsað til jólanna. Synd ef hann fer í jólaköttinn.

Jólasteikinni getur hann reddað ef hann fer í einhverja af biðröðunum fyrir utan hjálparstofnanirnar (bara að búa sig vel) en svo er það jólagjöfin. Kannski einhver "Samverjinn" miskunnsami sig yfir hann.

Kannski reddast þetta allt.

Þar til næst.