Nú er dregið til lands.

 

Ef ég man rétt þá kom Höskuldur Þórhallsson fram í sjónvarpinu á dögunum og fór mikinn.

Hann dásamaði Miðflokk  þeirra Norðmanna,  sem reyndar hafa bara 6% atkvæða á bak við sig, og reyndi að telja okkur óbreyttum trú um að við gætum vaðið oní vasa norskra skattgreiðenda að vild.

En skjótt skipast veður í lofti.

Nú hefur þessi vesalingur stimplað forsætisráðherra okkar sem hryðjuverkamann.

Það er vitað mál að lítil börn sem eru að taka fyrstu skrefin hrasa og detta á bossann(þá notar maður tækifærið og skiptir á þeim) en standa upp aftur og skríkja af gleði.

Höskuldur pjakkurinn Þórhallsson er dottinn á bossann.

Hvenær skyldi honum takast að standa upp?

Í framhaldi af því kemur mér í hug gamall kínverskur málsháttur sem hljóðar svo: Safnaðu í sarpinn meðan þú getur,annars verða einhverjir aðrir til þess.

Skilji hver fyrir sig.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

Mun ekki biðjast afsökunar