Af spillingu og öðrum sóðaskap.

Enn berast oss fréttir og þær ekki beint jákvæðar.

Getur það virkilega staðist að í dag, á tímum gagnsæis og heiðarleika, sé starfandi aðstoðarmaður félagsmálaráðherra einn af þeim sem lagt hafa fram kröfur í gamla Landsbankann upp á, ekki tugmilljónir króna, heldur hundruðir milljóna?

Ljótt er ef satt reynist.

Er ekki kominn tími á félagsmálaráðherra að taka til í eigin ranni?

Áfram gengur myllan og nú eru það" Bakkabræður."

Fjármálaeftirlitið hefur sektað Bakkabræður um fimm milljónir króna vegna brots á lögum um verðbréfaviðskipti.
Hvernig skyldi nú Lýður kallinn fara að með húskofann sinn, þið vitið þennan hálfbyggða þarna í Fljótshlíðinni?

Það gæti reynst erfitt að fjármagna slíkar framkvæmdir.

Svo er hér frétt sem hlýtur að hafa vakið athygli allra.

"Að minnsta kosti tveir af þeim fyrrverandi starfsmönnum Landsbankans sem gert hafa milljónakröfur í þrotabú Landsbankans eru með réttarstöðu grunaðs manns í Imon-málinu svokallaða."

Það er ekkert annað.

Þeir Steinþór Gunnarsson og Ívar Guðjónsson  kunna greinilega ekki að skammast sín.

Á sama tíma og við eymingjarnir erum að berjast við að halda þjóðarskútunni á floti þá voga þessir menn sér að koma fram með kröfur sem eru svo gjörsamlega út úr kortinu að það hálfa væri nóg.

Var nokkur að tala um siðblindu?

Í dag hafa okkur borist fréttir varðandi væntanlegar skattahækkanir og eins og fyrri daginn þá glamra þeir hæst,  sem óttast að missa spón úr aski sínum.

Ég hlustaði á þá félaga Bjarna Ben. og Sigmund Davíð í kvöldfréttunum og hreint út sagt þá blöskraði mér.

Vita drengstaularnir ekki að hér er kreppa?

Vita þeir ekki af hverju ?

Þær úrlausnir sem þeir báru á borð fyrir okkur voru fólgnar í árás á lífeyrissjóðina, einu sinni enn.

Löngu kominn tími á pjakkana að taka til hjá sjálfum sér og hafa svo vit á því að halda kjafti.

Og að lokum,; Lifi hið, vonandi, óspillta Nýja-Ísland og þar til næst.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Af aurum og auragræðgi.

Það kennir margra grasa í fréttaflóru dagsins.

Þar ber hæst kröfur tíu fyrrverandi starfsmanna Landsbankans sem nema rúmlega tveimur milljörðum króna.

Það er greinilega ekki verið að fara fram á leiðréttingu á vasapeningunum.

Þarna eru engir óbreyttir alþýðumenn á ferð heldur er talað um framkvæmdastjóra og nokkra forstöðumenn á hinum og þessum sviðum innan bankans.

Eitthvað rámar mig nú í að hafa heyrt talað um ofur-laun sem réttlætt voru með þeirri ofur-ábyrgð sem höfðingjarnir þurftu að axla.

Það fer reyndar lítið fyrir ábyrgð þessa dagana.

Kröfurnar eru á bilinu 229 milljónir upp í litlar 490 milljónir, sem er dágóð búbót. Sama hvernig á málið er litið.

Það kemur hvergi fram í fréttinni á hvaða grunni þessar kröfur eru byggðar, en á sama tíma og þær eru settar fram, í gjaldþrota þjóðfélagi, þá erum vér skattgreiðendur þessa lands þ.e. aldraðir, öryrkjar og verkafólk að berjast við að halda þjóðarskútunni á floti.

Mér koma í hug hin fleygu orð í bókinni "Animal farm". "Allir eru jafnir en sumir eru jafnari en aðrir."

Önnur frétt, sem reyndar fer minna fyrir, er að styrktarsjóðir hjartasjúklinga og hjartveikra barna, Blindrafélagið og Öryrkjabandalagið eru meðal félaga sem gera tugmilljóna kröfur í þrotabú Landsbankans samkvæmt kröfulista bankans.

Það læðist að mér sá ljóti grunur að þessum kröfum verði ýtt út af borðinu.

Hér koma svo gullkorn dagsins.

"Auk þess krefur Minningarsjóður Margrétar Björgólfs, sem Björgólfur Guðmundsson stofnaði, bankann um rétt rúmar 13 milljónir. Eins og greint frá fyrir skömmu var sá sjóður fjármagnaður með láni frá Landsbankanum, láni sem nú er til skoðunar hjá Fjármálaeftirlitinu."

Jamm, það verður ekki af Bjögga kallinum skafið að hann kann að reyta fjaðrirnar af fuglinum, jafnvel þó engar fjaðrir séu eftir, og kemst upp með það.

Maðurinn hefur jú skilið eftir sig sviðna jörð, hvar sem hann hefur stigið niður fæti, samanber Hafskip og fimm mánaða skilorðsdóminn sem hann fékk þá og hefur greinilega lært af reynslunni því svo kom Útvegsbankinn,já og Eimskip og Landsbankinn, jú og Icesave og hvað annað?

Sólbaðsstofur?  Vídeóleigur? Hvur veit. Kallinn hefur verið svo afkastamikill að það er ekki séns fyrir meðaljóninn að fylgjast með.

Ekki má gleyma "athafnamanninum" Hannesi Smárasyni, en hann er með forgangskröfu upp á rúmlega 1,2 milljarða í þrotabú Landsbankans .

Getur verið að þetta sé sá Hannes sem ásamt öðrum setti Sterling flugfélagið á hausinn?

Þegar hann ætlaði að kenna upphafsmönnum flugsins að reka flugfélag?

Nóg um það.

Hér er svo frétt sem vakti óskipta athygli mína.

"Ísland er í 8-10. sæti á nýjum lista stofnunarinnar Transparency International þar sem lagt er mat á spillingu í  180 ríkjum."

Hér varð ég kjafstopp. Það er ekkert hægt að segja annað en að það er af sem áður var. Úr efsta sæti og niðurávið. Þau voru ekki falleg lýsingarorðin sem notuð voru í útvarpsfréttunum.

Hvað skyldu annars orðtök eins og; Að ota sínum tota, og að skara eld að eigin köku þýða?

Svona rétt í lokin vil ég koma því á framfæri að síðan mín er ekki auglýsingamiðill!

Ég eyddi athugasemd sem var ekki í neinum tengslum við bloggfærsluna og mun gera slíkt aftur, ef þörf krefur.

Lifi hið lítið spillta Nýja-Ísland og þar til næst.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Að kvöldi dags.

Ég hef ekki bloggað í nokkra daga en ég vil að það komi skýrt og greinilega fram að það er ekki leti sem veldur því.

Ég tók mig til á gamals aldri og settist á skólabekk.

Ég er nýkominn heim frá háskólanum á Bifröst þar sem ég eyddi helginni við nám- svokölluð vinnuhelgi- og upplifði tilfinningu sem ég hef ekki fundið fyrir frá því ég var barn að aldri og hóf grunnskólanám.

Fyrir þó nokkrum áratugum.

Þetta var einstaklega ánægjulegur og fræðandi tími sem ég kem til með að búa að um ókomna framtíð. Eins og gefur að skilja snerist allt um námið, engar stjórnmálalegar umræður.

En, nú er ég kominn heim.

Ég var að fylgjast með Kastljósi og þá sérstaklega viðtalinu við Jóhannes í Bónus.

Þar fannst mér fátt nýtt koma fram nema Jói kallinn þvertekur fyrir að skuldastaðan sé jafn slæm og fjölmiðlar hafa látið í veðri vaka.

Hmmm. Nú já.

Ef skuldastaðan er ekki slæm, ef reksturinn er í góðu lagi, ef hægt er að bjarga fyrirtækinu fyrir horn með sjö milljarða framlagi frá erlendum fjárfestum, ef þetta, ef hitt, ef......

Hvað er þá vandamálið?

Allar þær upplýsingar sem við óbreyttur almúginn höfum aðgang að í dag benda hinsvegar eindregið til þess að þeir feðgar Jói kallinn og  strákskömmin sonurinn  séu komnir á bólakaf í skuldafenið.

Hvað veldur?

Af hverju riðar "vel rekið fyrirtæki" á barmi gjaldþrots?

Er þetta eitthvað skylt margveðsettri eign minni , þ.e. fiskinum í sjónum?

Getur verið að einkaneyslan hafi keyrt fyrirtækið í þrot?

Einkaþotur kosta sitt. Það gera líka einkasnekkjur og, já, íbúðir á Manhattan.

Það glitti reyndar í ljósan punkt í tali Jóa. Hann hrósaði starfsfólki sínu, sem ég veit á það fullkomlega skilið.

En starfsfólkið bjargar ekki gjaldþrota fyrirtæki nema því aðeins að yfirtaka það.

Sem eftir á að hyggja er ekki svo galin hugmynd.

Meðan á viðtalinu stóð var ég með þá tilfinningu að þarna hefðu feðgarnir farið fram úr sér og þá sérstaklega yngri útgáfan.

Jói kallinn hefur gert marga góða hluti og ef ekki hefði komið til sögunnar þetta gjörsamlega misheppnaða fjármálabrölt sonarins, þá væri staðan önnur og mun betri í dag.

Lifi hið óspillta og frændklíkulausa Nýja-Ísland og þar til næst.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Af niðurskurði.

Enn berast oss fréttir úr herbúðum stjórnarliða.

Nú á að skerða fjárveitingar til Hæstaréttar um tíu prósent.

Er enginn innan ríkisstjórnarinnar með réttu ráði lengur?

Ég minnist orða núverandi fjármálaráðherra þegar hann lýsti því yfir að hverju sandkorni yrði velt við

til að uppræta spillinguna.

Falleg orð en hverjar urðu efndirnar?

Nú er haldið til hlés.

Mér blöskraði þegar haft var eftir Steinunni Valdísi Óskarsdóttur að niðurskurðurinn kunni að hafa verið mistök.

Við höfum ekki efni á svona mistökum.

Það er til lítils að styrkja embætti sérstaks saksóknara, sem er allra góðra gjalda vert, á sama tíma og  fjársveltir og önnum kafnir dómstólar eru flöskuhálsinn .

Það veit jú hver einasti fermingardrengur að sakamál fara fyrir dómstólana.

Kannski hefur sá  þáttur málsins farið fram hjá fjármálaráðherra.

Okkur var lofað gagnsæi, já og allt skyldi upp á borðið en hverjar urðu svo efndirnar?

Á sama tíma og ríkisstjórnin sinnir sínu helsta áhugamáli þ.e. væntanleg umsókn okkar ástkæra Fróns inn í ESB, þá lengjast biðraðirnar fyrir utan hjálparstofnanir sem hafa það eitt markmið að koma öðrum til hjálpar. Þetta er velferðarríkið .

Land tækifæranna.   Land útrásarvíkinganna.

Ef þessi ríkisstjórn ætlar að halda velli þá ætti fyrsta verkefnið að vera uppstokkun í forgangsröðinni, þ.e. að slá þessari margumtöluðu "Skjaldborg" um heimilin og gleyma þessu ESB bulli.

Í fyrsta lagi er meirihluti þjóðarinnar andvígur aðild og svo í öðru lagi, og þetta held ég skipti meginmáli, þá er allsendis óvíst að ESB löndin kæri sig um okkar félagsskap. Alheimur veit ofur vel að  Íslendingar eru óreiðumenn sem standa ekki í skilum.

Þökk sé örfáum veruleikafirrtum og siðblindum einstaklingum.

Í framhaldi af því kemur mér í hug gamla orðtakið: Margur verður af aurunum api.

Ég vona að Hæstiréttur fái þessar sextán milljónir sem þeir þarfnast, ef ekki , jah, þá er maðkur í mysunni.

Lifi hið óspillta velmegunarþjóðfélag  Nýja-Ísland og þar til næst.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Neyðarkall frá Hæstarétti

Hugleiðingar að morgni dags.

Ég vaknaði óvenju snemma í morgun og fylltist vellíðan þegar ég  stakk höfðinu  út um dyrnar til að anda að mér hreina loftinu  og dásama kyrrðina í litla fallega bænum mínum. Þessi vellíðunartilfinning fauk reyndar út í veður og vind þegar ég fór að lesa fréttasíðurnar.

 

Þar kennir margra grasa eins og fyrri daginn.

 

Viðskiptaráðherra segir hér að það verði að hækka skatta og hafa þá jafn háa eða sambærilega og þeir eru annars staðar á Norðurlöndunum.Þar er ég honum hjartanlega sammála, svo fremi það verði hægt að reyta þessa aura af hátekjufólkinu. 

 

En, það verður að segjast eins og er, að ekki voru allir á sama máli. 

Stjórnarandstaðan hafði í frammi mikinn hávaða, eins og þeirra var nú von og vísa, og talaði um brjálæði

 Gott og vel, þá er búið að setja okkur á sama bás og hinar “brjáluðu” Norðurlandaþjóðirnar.Það er nú þetta með dýrin í skóginum. 

Ég er ekki neitt sérlega talnaglöggur en þó fæ ég ekki séð annað en að væntanlegar skattahækkanir lendi á hátekjufólkinu.

Það er kannski það sem stjórnarandstaðan óttast.  Hér er kreppa og óþarfi að eyða tíma í að velta fyrir sér af hverra völdum hún stafar. 

Ég rak reyndar upp stór augu þegar ég las um laun borgarfulltrúa, sem slaga hátt upp í laun borgarstjóra.

Á hvaða tímum ætli þetta vesalings fólk lifi? 

Hafa þau ekki uppgötvað enn að hér ríkir bullandi kreppa, nú skal spara, nú verður að skera niður?

Ég minnist þess, þegar “yfirstéttin” tók á sig tíu prósenta launalækkun, að mínu mati ekkert annað en fáránleikinn í fullu veldi.Ömurlegur skrípaleikur sem hver sæmilega viti borinn maður hefði skammast sín fyrir að taka þátt í. Mér virðist, eftir þessari Mbl. frétt að dæma, að það sé helsta kappsmál háttvirta borgarfulltrúa að troða sér í sem flestar nefndir og hala inn smá vasapening. Svona ca. hálfa milljón, oná föstu mánaðarlaunin.Skyldu þessir aðilar fá laun fyrir þá fundi sem ekki eru sóttir?Hvað varð af hugsjóninni?

 

Ég legg til að nú verði settar upp stimpilklukkur á öllum þeim fundarstöðum sem háttvirtir borgarfulltrúar mæta – eiga að mæta – á, og laun borguð samkvæmt því.  Ég legg líka til að laun þeirra, fyrir fundarsetu, verði skorin niður, í það minnsta um helming.Ég veit mætavel að þó slíkt verði tekið til umræðu þá verður ekki hróflað við launum þeirra.                                                                                                                     Ég er reyndar með hugmynd sem ég kem á framfæri hér og nú.Ég er þess fullviss að á meðal þeirra sem í dag ganga atvinnulausir er hópur fólks sem myndi með glöðu geði taka að sér áðurnefndar fundarsetur og það í dagvinnu.

Það segir sig sjálft að laun háttvirtra borgarfulltrúa myndu lækka umtalsvert, en þess ber að gæta að vinnuálagið, sem hlýtur að vera ofboðslegt miðað við tímalaun þeirra, myndi að sama skapi minnka líka.

Og að lokum.

Lifi fyrirmyndarþjóðfélagið Nýja-Ísland, og þar til næst.

 

 

 

  

                           

 

 

 

 

Þau eru ófá gullkornin í fréttamiðlum dagsins.

Til dæmis tvær fyrirsagnir í DV , sem ég rak augun í.

 

“Ráðherra býður “Sægreifum byrginn.”                                                                                                  

 

“Stolið frá “Sægreifum.”

 

Í framhaldi af þessu fór ég að vafra á netinu og komst að raun um að ekki eru nú allir “Sægreifar” beinlínis á barmi gjaldþrots.

Ég leyfi mér að benda á bloggsíðuna: nilli. blog. is. og fletta upp á færslunni:  Sjávarútvegur í herkví óheiðarlegra einstaklinga.  dags.22.10.2009. Bendi öllum á að lesa þessa færslu.

 

Útgerðarmönnum líka.

 

Reyndar fannst mér nú vanta þriðju fyrirsögnina  sem hefði gjarnan  mátt hljóða svo:

 

“Stolið frá almenningi.”

 

Í lögum um fiskveiðistjórnun segir:

“ 1. grein: Nytjastofnar á Íslandsmiðum eru sameign íslensku þjóðarinnar. Markmið laga þessara er að stuðla að verndun og haghvæmri nýtingu þeirra og tryggja með því trausta atvinnu og byggð í landinu. Úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögum þessum myndar ekki eignarrétt eða óafturkallanlegt forræði einstakra aðila yfir veiðiheimildum.”

 

Samkvæmt þessu þá er ég, sem íslenskur ríkisborgari, einn af eigendum fisksins sem syndir í íslenskri landhelgi. Í fréttinni  "Ráðherra býður Sægreifum byrginn" er smá klausa sem fékk gamla hjartað bókstaflega til að taka kipp af einskærri gleði, en þar kemur fram að ekki verður hægt að framselja þennan tvö þúsund tonna skötuselskvóta.

 

Hugsið ykkur. Sægreifarnir tala um þjófnað.

 

Ég held hinsvegar að loksins hafi sjávarútvegsráðherra vaknað til lífsins.

Það ber margt á góma þennan daginn á fréttasíðunum, meðal annars seinagangur á endurreisn bankanna sem kemur engum á óvart þar sem forgangsröðun núverandi ríksstjórnar er aðild Íslands í ESB og svo kemur Icesave.

Afgangur afgreiddur tilvildarlega að því mér virðist.

Lifi hið óspillta Nýja Ísland og þar til næst.

Nei, ekki meir.

 

Þeir eiga heiður skilinn fyrir vel unnin störf, lögreglan fyrir austan fjall.

Nú er þolinmæði mín á þrotum.

Landið okkar er að fyllast af alls kyns óþjóðalýð sem veður hér uppi  og yfirvöldin virðast standa ráðalaus.

Hvað veldur?

Svo ég vitni í einn bloggvin þá höfumm við sérstakan saksóknara og Evu Joly.

Við höfum fjármálaeftirlit,  efnahagsbrotadeild, ríkissaksóknara og  ríkislögreglustjóra sem samanlagt  geta rannsakað og sótt til saka.

 

Við höfum líka dómstóla sem ekki hafa efni á ljósritunarvél, sem leiddi til þess að:

 

Nauðgari gengur laus.

 

Nú er kominn tími á tiltekt í dómskerfinu.

 

Eru menn á hlaupum út um allan bæ í leit að ljósritunarvél?

 

Á svo að vinna verkin í yfirtíð ?

 

Þarna þarf að taka allhressilega til.

 

Hvað varðar ljósritunarvélina  þá væri tilvalið að “hlaupa” í Góða Hirðinn.

Þar  er oft hægt að gera góð kaup.

 

Lifi hið óspillta Nýja-Ísland og þar til næst.

 

 

Fjöldahandtaka á Hvolsvelli

Spilling á (Nýja) Íslandi?

Niðurstaða könnunar Háskólans á Bifröst kemur sennilega fáum á óvart, nema  kannski íslenskum stjórnvöldum og stöku veruleikafirrtum og siðblindum "útrásarvíkingum."

Djúpt liggja rætur spillingarinnar, og enn berast oss fréttir af fjármálamisferli. Í þetta skiptið er það Tryggingamiðstöðin sem undir forystu Óskars Magnússonar, braut lög þegar félagið lánaði Samherja einn milljarð króna til að kaupa hlut í sjálfu sér árið 2006.

Það getur ært óstöðugan að reyna að greiða úr þeirri flækju sem á bak við þetta mál er.

Ég læt það ógert.

Svo er það Exista. Hvað getur maður sosum sagt?  Þar er jú af nógu að taka. Eins og ég hef alltaf sagt: Það þarf ekki að grafa djúpt til að koma niður á óþverrann.

Það sem mér fannst athyglisvert við þessa frétt er að loksins hefur fyrsta  sakamálið vegna brota í aðdraganda bankahrunsins ratað fyrir héraðsdóm.

Eftir að hafa þvælst í "kerfinu" mánuðum saman.

Það er varla hægt að minnast á Landsbankann ógrátandi og þá ekki bara vegna þess hve asskoti flinkur Bjöggi gamli var að hamfletta fuglinn, heldur líka vegna þeirra vesalings manna sem áttu jú að heita stjórnendur bankans.

Skyldu ekki vera gerðar neinar lágmarkskröfur, hvað varðar menntun, fyrri störf og gáfnafar, til þeirra sem axla ofur-ábyrgð og þiggja ofur-laun ?

Hvað varð annars af ábyrgðinni?

Ekki má gleyma Óla kallinum óðalsbónda á Miðhrauni. Mér hlýnar alltaf um hjartaræturnar í hvert skipti er ég heyri ómþýðan vængjaslátt þyrlunnar, dreg sængina upp fyrir haus og hugsa til fuglsins sem flýgur fjöllum ofar.

En nú er hann Óli minn ekki í góðum málum.

"Egla sem er jú dótturfélag fjárfestingafélagsins Kjalars, sem er í eigu Ólafs Ólafssonar, sem oft er kenndur við Samskip," skuldar nú á níunda milljarð króna - sem eru jú miklir peningar.

Skyldi Óli kallinn þurfa fara af stað með betlibaukinn?

Það held ég varla.

Lifi hið nýja og óspillta Ísland.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Víða kemur Björgólfur kallinn við, svo ekki sé minnst á Bónus hyskið.

Ofan á allt annað sem kallinum hefur tekist að áorka á sinni spilltu ævi þá berast oss fréttir af enn áframhaldandi svínaríi.

Kallinum nægði ekki að setja Hafskip á hausinn og í framhaldi af því Útvegsbankann að ógleymdum Landsbankanum og þeim margumtöluðu Icesave reikningum, nei, nú er það Fyrirtækjabréf Landsbankans sem pungaði út með 400 millur.

Alls staðar hefur kallinn troðið puttunum- og komist upp með það.

Stjórnvöld sváfu á verðinum þá og sofa sínum ljúfa Þyrnirósarsvefni enn. Megi þau dreyma vel.

Á meðan grasserar spillingin áfram sem aldrei fyrr.

Í öllum siðmenntuðum löndum væri búið að hneppa þá Björgólfsfeðga í járn fyrir löngu og láta þá svara til saka.

Hér hinsvegar er bið á öllu og því lengri sem biðin er , þeim mun auðveldara verður hægt að hylja sporin.

Eftir að hafa horft á hæstvirtan fjármálaráðherra vorn undanfarna daga kemur mér helst í hug barinn hundur.

Lúbarinn.

Þvílíkt loðin svör benda eindregið til þess að nú sé höfðinginn farinn að draga í land.

Hvað varð af öllum stóru orðunum og fagurgalanum sem á okkur dundi, áður en Steingrímur komst í ríkisstjórn? Hvað varð um gagnsæið og heiðarleikann sem okkur var lofað?

Hvað snertir Bónusfyrirtækið þá jarmar maðurinn um reynslu stjórnenda til að reka fyrirtæki.

Kommon Steingrímur. Hvað með reynslu stjórnenda í gróðabralli, fjármálabraski svo ekki sé minnst á sýndarmennskuna sem blasti við okkur þegar litlir kallar voru að reyna sýnast stórir?

Mér kæmi ekki á óvart að þegar upp verður staðið verði kominn Bónus grís í hvert einasta krumma skuð landsins og Fálkaorðan um háls "útrásarvíkinganna", þó svo ég persónulega hefði kosið að sjá aðra tegund af spotta þar.

Hvað Björgólfana snertir býst ég fastlega við að yngra kvikindið haldi áfram að sóla sig í Cannes og þykjast vera stór kall. Að vissu leyti er hann þó stór, við megum ekki gleyma Icesave reikningunum sem eru að setja okkur á hausinn. Það má kallast afrek út af fyrir sig að koma heilu þjóðfélagi á hausinn, komast upp með það og gefa okkur svo langt nef.

Enn sofa stjórnvöld.

Lifi Nýja og óspillta Ísland sem lengst, og þar til næst. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Af umgengni útrásarvíkinga og venjulegra víkinga.

"Eitt brýnasta verkefni Þingvallanefndar í friðlandi þjóðgarðsins, er að taka á ömurlegri umgengni við hálfkarað sumarhús Ágústs Guðmundssonar, Bakkavararbróður, segir formaður nefndarinnar. Ruslið verður ekki fjarlægt í vetur."

Fjársvelt Þingvallanefnd þarf að takast á við sóðaskap eins útrásarvíkinganna sem augljóslega hefur enn ekki lært að þrífa afturendann að lokinni tilheyrandi athöfn.

Í frétt Vísis kemur fram að um er að ræða ófá tonn af drasli sem enn liggja eftir plús allt það rusl sem fokið hefur út á vatnið.

Nú er ég að velta fyrir mér, hvað ef mér óbreyttum borgara Nýja-Íslands yrði nú á að fleygja frá mér hálfétinni pulsu (pylsu ) ásamt tilheyrandi umbúðum, á þessum helgasta stað þjóðarinnar. Skyldi ég ekki fá skömm í hattinn og jafnvel smásekt?

Eins og svo oft áður, þegar reynt er að ná í skottið á viðkomandi aðilum , jah, þá næst ekki í þá.

Kannski væri fréttamönnum ráðlegast að panta viðtal hjá viðkomandi hátign. Sá hátturinn ku vera viðhafður erlendis, t.d. ef maður vill komast í samband við Bretadrottningu eða drottningu Danaveldis eða....

Að vísu hafa þær dömurnar talsmann sem þarf að svara öllum misjafnlega óþægilegum og jafnvel nærgöngulum spurningum.

Það er greinilegt að háttvirtur "Bakka(varar)bróðirinn, "Ágúst Guðmundsson , hefur tileinkað sér þá góðu siði sem tíðkast hjá þjóðhöfðingjum nærliggjandi landa.

Hvuddnin var það annars, er ekki Bakkavör komin á hausinn, já og Exista?

Hvuddnin skyldi Lýður "Bakka(varar)bróðir" fjármagna byggingarkostnaðinn á tæplega eitt þúsund ferm. kofakrílinu þarna í Fljótshlíðinni?

Það segir sig sjálft að maðurinn hlýtur að vera blankur.  Já, staurblankur.

Ég trúi því ekki fyrr en á reynir að um sé að ræða kennitöluflakk.

Ekki á Nýja-Íslandi þar sem gagnsæið og heiðarleikinn átti að vera allsráðandi. O nei.

Lifi Nýja-Ísland og þar til næst.