Þessi frétt toppar allt annað sem ég hef heyrt.

Það er sjaldan, já reyndar sárasjaldan sem ég skellihlæ þegar ég fregna af þjófnaði.

Enda mjög óviðeigandi.

Í þetta skiptið gat ég hinsvegar ekki haldið aftur af mér, ég veltist um af hlátri.

Hér kemur smá tilvitnun í frétt Mbl. stolin eins og fyrri daginn.

"Lögreglan á Selfossi hefur upplýst  þjófnað úr ferðamannaverslun við Geysi í Haukadal. Hafa þrír karlmenn og ein kona játað brotið."

"Allt er fólkið af erlendum uppruna."

Áfram með smjörið.

"Vörum fyrir um 400 þúsund krónur var stolið úr versluninni við Geysi í síðustu viku og fékk Selfosslögreglan svo  ábendingu um að mennirnir hefðu verið staddir á Geysissvæðinu í hádeginu í gær, líklega til að endurtaka leikinn frá því vikunni áður."

Í sem stystu máli, þá voru þremenningarnir handteknir og í framhaldi af því var hafin leit að þeim fjórða sem grunaður var um aðild og fannst eftir að leitað hafði verið á tíu stöðum í höfuðborginni.

Það leikur enginn vafi á því að hér er um að ræða skipulagða glæpastarfsemi að ræða.

Á sama tíma ætla stjórnvöld að skera niður framlög til löggæslu.

Hver skyldi nú forgangsröðunin vera?

Játning liggur fyrir, málið telst upplýst en, hér kemur svo toppurinn oná tertuna.

"Fjórði karlmaðurinn átti engan þátt í brotinu og hafði góða og gilda fjarvistarsönnun þar sem hann dvaldi í fangelsi á þeim tíma sem þjófnaðurinn átti sér stað. "

Glæpagengin hafa greinilega skipt um kós.

Mér dettur helst í hug að nú sé farið að þrengjast svo í búi hjá þessu vesalings fólki, í þeirra heimalandi, að nú finni það sig knúið til að koma hingað í þeim tilgangi einum að sníkja sér gistingu hérlendis á kostnað okkar skattgreiðenda. 

Útlendingastofa mun svo taka ákvörðun um hvort fólkinu verður vísað úr landi.  

Ég vona að svo verði, við höfum nóg með okkar eigin glæpamenn þó svo við þurfum ekki að halda uppi annarra þjóða kvikindum líka.

Svo verðum við líka að hafa pláss fyrir fjárglæframennina þegar þar að kemur.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

 

Játuðu þjófnað við Geysi

Spilaborgin hrynur.

Enn og aftur berast oss fréttir af mjög svo vafasömum viðskiptum Kaupþings og eins og fyrri daginn er af nógu að taka.

Meðal annarra mála sem borist hafa inn á borð sérstaks saksóknara eru kaup sjeik Mohameds Bin Khalifa Al-Thani frá Katar á hlut í bankanum, en sjeikinn keypti 5% hlut þann 25. september 2008, tveimur vikum fyrir hrun.

Ég ætla að leyfa mér að vitna í frétt Mbl. þar sem segir:

"Í ljós hefur komið að Kaupþing hlutaðist til um kaupin með því að kaupa eigin bréf upp að lögbundnu hámarki og selja þau svo sjeiknum. Kaupþing lánaði tveimur félögum sem skráð eru á Tortola-eyju fjármagn, sem þau lánuðu svo Q Iceland Finance, félagi sjeiksins."

Þegar minnst er á Tortola virðist gullfiskaminnið herja á ansi marga "útrásarvíkingana" sem eru svo illa að sér í landafræði að þeir virðast ekki vita hvar eyjan er þó svo þeir hafi óvart stofnað fyrirtæki þar.

Svo ég vitni áfram í fréttina þá kemur hér eftirrétturinn.

"Sigurður Einarsson og Hreiðar Már Sigurðsson hafa báðir réttarstöðu grunaðs manns í rannsókn á máli Al-Thanis."

Þó mér og að öllum líkindum meirihluta þjóðarinnar finnist hlutirnir ganga ósköp hægt fyrir sig þá geri ég fastlega ráð fyrir að nú sé vandað til verka.

Ég velti því stundum fyrir mér hver staðan, í þessu örlitla frændþjóðfélagi væri, hefði Eva Joly ekki komið til sögunnar.

Ég þreytist aldrei á að rifja upp þá unaðstilfinningu sem ég upplifði þegar hún rassskellti íslensk stjórnvöld í Kastljósi forðum daga, svo undan sveið.

Þá fyrst komst skriður á málin.

Annars sá ég alveg einstaka frétt í sjónvarpinu áðan þar sem bandarískur bankaræningi iðraðist gerða sinna, áður en honum tókst að ljúka ætlunarverki sínu, féll á kné og bað Guð að hjálpa sér.

Hvenær skyldu íslenskir "bankaræningjar " iðrast og játa syndir sínar?

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

 

Skilanefnd rannsakar mörg mál

Hver er að ljúga?

Örvæntingarfullar tilraunir Kaupþingsmanna til að réttlæta gjörðir sínar minna helst á kattarskömmina mína þegar hún er að reyna að klóra yfir kúkinn í kassanum sínum, þegar ég gleymi að skipta um sand hjá henni.

Þær eru margar ansi góðar klausurnar í þessari frétt sem sýna okkur og sanna að þrátt fyrir hryðjuverkalög höfðu Bretar þó nokkuð til síns máls.

Reyndar allmikið, svo mikið að ég veit varla hvar byrja skal.

Ég ætla samt að gera smá tilraun.

Kaupþingsmenn héldu því fram að aðgerðir breskra stjórnvalda, að færa Edge innlánsreikningana til hollenska netbankans ING Direct hefðu verið ólögmætar, skaðað móðurbankann á Ísland og valdið falli hans.

Stór orð sem að sjálfsögðu féllu í grýttan jarðveg.

Þetta er ekki búið enn, langt í frá, því áfram dunaði "hrunamanna"dansinn.

Hér kemur ein lygin enn. "Bankinn sagðist hafa samið við breska fjármálaeftirlitið um að afla 1,25 milljarða punda, jafnvirði um 250 milljarða króna á núverandi gengi, en fjármálaráðuneytið breska hefði gripið til aðgerða áður en frestur rann út.

Þarna er verið að brigsla breska fjármálaráðuneytinu um óheiðarleika sem -  burtséð frá öllum öðrum bömmerum sem þeim Kaupþingsmönnum tókst að afreka -  er saknæmt athæfi

Spillingin og viðbjóðurinn, sem hægt er að lesa úr hverri einustu línu, á sér engin takmörk.

Svona mætti halda áfram í það óendanlega, en það sem mér leikur hugur á að vita er, hvar eru þeir Kaupþingsstjórar í dag?

Hafa þeir fengið stöðu grunaðra eða velta þeir sér upp úr vellystingum einhversstaðar erlendis?

Þær eru margar spurningarnar sem kannski fást seint eða aldrei svör við.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

Mál Kaupþings óraunhæft

Tekið er stórt upp í sig.

Seint linnir látunum.

Nú lætur Framsóknarmaddaman Eygló Harðardóttir gamminn geysa og upplýsir okkur fávísan almúgann um þá ógn sem að okkur steðjar, verði farið út í fyrningu aflaheimilda, sem svo muni leiða til gjaldþrots Landsbankans.

Áfram er haldið.

Nú er okkur tjáð að áðurnefndur banki sé með um 50% af öllum skuldum sjávarútvegsins og fyrning aflaheimilda kæmi til með að hafa mikil áhrif á þau veð sem bankinn hefur fyrir þessum skuldum.

Það liggur í augum uppi að daman hefur ekki unnið heimaverkefnin sín.

Þau veð sem Landsbankinn hefur, hafa ekkert með aflaheimildir að gera því bankinn hefur aðeins tekið veð í fiskiskipunum en ekki aflaheimildum.

Í lögum um fiskveiðistjórnun segir:

1. gr. Nytjastofnar á Íslandsmiðum eru sameign íslensku þjóðarinnar. Markmið laga þessara er að stuðla að verndun og hagkvæmri nýtingu þeirra og tryggja með því trausta atvinnu og byggð í landinu. Úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögum þessum myndar ekki eignarrétt eða óafturkallanlegt forræði einstakra aðila yfir veiðiheimildum".

Það segir sig sjálft að ekki er hægt að veðsetja eign annarra.

Aflaheimildirnar halda áfram að vera til og verða settar í nýtingu jafnóðum og þær losna til leigu. Þeim verður ekki stungið undir koddann.

Ein stærsta breytingin verður að öllum líkindum sú að komið verður í veg fyrir áframhaldandi kvótabrask sem sett hefur skammarblett á íslenska útgerð. Vonandi fer það ekki fyrir brjóstið á Framsóknarmönnum. 

Svona rétt í lokin væri fróðlegt að fá að vita hver raunveruleg skuldastaða sjávarútvegsins er því í fréttinni er talan 400 milljarðar nefnd en talan 800 milljarðar hefur einnig heyrst.

Þar til næst.                        

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fyrning setur fjárhag Landsbankans í voða

Enn við sama heygarðshornið.

Sigmundur Davíð hjakkar enn í sama farinu.

Nú finnur hann samstarfi stjórnvalda og Alþjóðagjaldeyrissjóðsins (AGS) flest til foráttu. Auðvitað hefur margt breyst síðan stofnað var til samstarfsins fyrir um ári en að fullyrða að aðkoma sjóðsins að málum hér sé ekki nauðsynleg lengur er gjörsamlega út í hött.

Ég leyfi mér að vitna  í orð hans þar sem hann segir "Þjóðin er fyrst og fremst í skuldakreppu, af hverju er þá verið að auka skuldirnar?"

Gott og vel. Þetta vitum við öll. Hins gæti það hafa farið framhjá einhverjum að ekki alls fyrir löngu brugðu tveir Framsóknarmenn undir sig betri fætinum og herjuðu á Noreg í þeim tilgangi að slá smá lán upp á litla tvö þúsund milljarða, svona upp á kunningsskap.

Þeir fóru erindisleysu.

Eðlilega. Þessir ungu menn virðast ekki þekkja meginreglu allra viðskipta en það er að standa í skilum. Oftar en ekki hefur okkur Íslendingum verið bent á að taka til í okkar ranni áður en nokkrar lánveitingar koma til greina.

Auðvitað má gagnrýna samstarfið við AGS og þar er margt sem þarfnast endurskoðunar en þegar allt kemur til alls þá er þetta skásti kosturinn.

Um hlutdeild Bjarna Ben. og Birgittu Jónsd. í þessum umræðum er best að hafa sem fæst orð því þar var niðurrifsstarfsemin í fullum gangi, engar úrlausnir frekar en fyrri daginn.

Ég horfði á Kastljós í gærkvöldi og þó ég sé ekki alltaf á sama máli og Þorgerður Katrín fannst mér hún skila sínu með sóma eins og svo oft áður.

Í ljósi þess að Icesave skuldin er bara brot af heildarskuldum þjóðarbúsins finnst mér skjóta skökku við hve miklum tíma alltof margir þingmenn hafa eytt í gagnrýni og málþóf í stað þess að reyna nú að sjá stöðuna í réttu ljósi og starfa samkvæmt því.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

Hvað með þrjátíu milljarðana?

Sem móðurfélag Haga, 1998 ehf. skuldar Nýja Kaupþingi?

Á að afskrifa aurana?

Á að velta skuldinni yfir á herðar okkar óbreyttra?

Alþjóð veit jú mæta vel ( af slæmri reynslu ) að það sem bankinn gefur með þeirri vinstri tekur hann til baka með þeirri hægri.

Er kannski verið að gera upp þrotabú gömlu bankanna á kostnað okkar verkalýðsins?

Hér er smá klausa sem vakti athygli mína.

"1998 ehf. á 95,7 prósent hlut í Högum en félagið er dótturfélag Gaums sem er í eigu Jóns Ásgeirs Jóhannessonar og fjölskyldu."

Á þessi fjölskylda að komast upp með áframhaldandi svínarí?

Hagar hafa lokið endurfjármögnun en móðurfélagið er í botnlausri skuld.

Botnar einhver í þessu?

Ekki ég.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

Endurfjármögnun Haga lokið

Sitt sýnist hverjum.

Ég var að fylgjast með Kastljósi rétt í þessu og þá einkum þeim Guðfríði Lilju og Þorgerði Katrínu þar sem þær skiptust á skoðunum.

Líflegur og athyglisverður þáttur.

Nú skal það viðurkennast að talnaglöggur maður er ég ekki.

Langt í frá - og þó.

Ég fæ ekki betur séð en að nú hljóti leiðin að liggja upp á við, neðar verður varla komist.

Við erum hvort eð er með brækurnar á hælunum.

Það má endalaust deila um kostnað og byrði sem leggst á löngu sligaðar herðar íslensku þjóðarinnar, við eigum einskis úrkosta.  Ég hef grun um að þegar Icesave málið er endanlega komið í höfn fari breytingar að koma í ljós.

Þar til næst.                                                                                          

 

 

 

 

 

 

 

Hæst bylur í tómum tunnum.

Nú fara þeir mikinn formenn Framsóknaríhaldsins og lýsa því yfir með tilheyrandi orðskrúði að niðurstaðan í Icesave málinu sé óviðunandi.

Ekki við öðru að búast úr þeim herbúðum.

Mér þætti hinsvegar fróðlegt að vita hvort þeir telji sig hafa getað gert betur og hvernig þá.

Ekki hef ég rekist á neinar tillögur þar að lútandi, alla vega engar sem glóra er í.

Þess má að lokum geta að það var Sjálfstæðisflokkurinn sem skuldbatt okkur Íslendinga til að fara samningaleiðina vegna Icesave, í desember á síðasta ári.

Þar til næst.

Óviðunandi niðurstaða

Að hengja eða skjóta.

Þá er það komið á hreint. Ef við mökkum ekki rétt þá bíður okkar ekkert annað en eymd og volæði.

Breska ljónið hefur opnað sinn tannlausa kjaft, rétt einu sinni enn, enda hafa Bretar alltaf verið þekktir fyrir að níðast á þeim sem minna mega sín.

Samanber flestöll Afríkuríkin.

Hvað Hollendinga snertir, svo vitnað sé í gamla þjóðsögu, þá vildi ég að strákfíflið Jan hefði látið vera að troða puttanum í sprunguna í flóðvarnargarðinum á sínum tíma.

Þá hefði farið minna fyrir "Flatlendingum" í dag og eins og gefur að skilja, enn minna fyrir Hollandi.

En nú er semsagt búið að stilla okkur upp við vegg.

Gott og vel. Því fyrr sem Icesave málið er úr sögunni, því fyrr getum við farið að einbeita okkur að öðrum og stærri málum eins og t.d. að ná okkur niðri á þessum hryðjuverkamönnum og þar er ég með margar góðar hugmyndir.

Ekki má svo gleyma þeim landráðamönnum sem stofnuðu til Icesave reikninganna, komu landinu á hausinn og í onálag svalla suðrí Cannes og þykjast vera einhver mikilmenni.

Það verkefni er út af fyrir sig það stærsta sem við þurfum að glíma við svo kvikindin sleppi ekki með herðaklapp og kannski skilorð.

Nú er bara að bíta á jaxlinn og brýna kutana því við gætum þurft á þeim að halda innan tíðar.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

 

Icesave-fyrirvörum breytt

Af kofakaupum.

Athyglisverð frétt sem ég var að lesa á Rúv.

Spillingin í Kaupþingi virðist rista dýpra og ná lengra aftur í tímann en mig hefði nokkru sinni órað fyrir.

Ég vona svo sannarlega að sérstökum saksóknara verði betur ágengt að uppræta þessa meinsemd, en mér, að fjarlægja njólafjandann úr garðinum mínum

Ég ætla að leyfa mér að vitna í Vilhjálm Bjarnason,  lektor í viðskiptafræði við Háskóla Íslands þar sem hann segir :" Margt er líkt með viðskiptum Katarmannsins Al-Thanis, þegar hann keypti 5% hlut í Gamla Kaupþingi rétt fyrir hrun, og einkavæðingu Búnaðarbankans." Eins og vér vitum öll þá eru viðskipti Sjeiks Al-Thanis eru til rannsóknar hjá sérstökum saksóknara, sem hluti meintrar umfangsmikillar markaðsmisnotkunar síðustu missera fyrir hrun.

Hér kemur svo smá tilvitnun í áðurnefnda frétt sem bókstaflega fékk gamla hjartað til að hoppa af gleði.

"Al-Thani keypti hlutabréf í Kaupþingi, af bankanum sjálfum, með láni frá bankanum, í gegnum skúffufyrirtæki á eyjunni Tortólu."

Þvílík snilld, þvílík "strategía" ég meina, ég er orðlaus, ég er bókstaflega kjaftstopp.

Nú velti ég fyrir mér möguleikanum á að stofna skúffufyrirtæki, en ekki á Tortólu þar sem ég þekki ekkert til, en t.d. í Vestmannaeyjum þ.e. ef þeir Eyjamenn skyldu nú láta verða af því að slíta, og slá svo smálán. Ég myndi að sjálfsögðu fara pent í sakirnar, maður kann sér jú hóf, þannig að ég myndi í stað þess að kaupa hlut í banka láta mér nægja að kaupa kofakrílið (þið vitið þetta hálfbyggða þarna í Borgarfirðinum) af Sigurði kallanganum Einarssyni, þegar kofinn verður boðinn upp.

Það eru bara tvenn ljón í veginum. Annars vegar eru litlar líkur á að Eyjamenn slíti á næstunni þar sem einhver illa innrættur gæti fundið upp á því að loka fyrir vatnið til þeirra og hinsvegar þar sem sérstakur saksóknari virðist vera kominn með puttana bókstaflega út um allt eru hverfandi líkur á væntanlegum kofakaupum hjá mér.

Maður verður að láta sér nægja að dreyma.

Þar til næst.