Kyrrstöðusamningur hvað?

"Eins og komið hefur fram felur kyrrstöðusamningurinn í sér að vaxtagreiðslur af skuld Gaums eru frystar á meðan bankinn aflar upplýsinga um stöðu félagsins."

Svo mörg og fögur voru þau orð.

Undarlegar þykja mér orð og aðgerðir háttvirts bankastjóra Arion bankans. Enn og aftur læðist að mér sá ljóti grunur að hér sé verið að hygla einhverjum.

Það er á allra vitorði hver staða Gaums er.

Nema kannski yfirmanna Arion bankans.

Skyldi ekki hafa hvarflað að höfðingjunum að fá nýja stjórnendur til fyrirtækisins eða á að halda í gamla gengið sökum "reynslu" ?

Skyldi Höskuldur, fyrrum forstjóri hjá Valitor vera einráður í þessum efnum?

Samkvæmt hlutafélagalögum ber að gefa félag upp til gjaldþrotaskipta ef það er ekki greiðsluhæft, en það gilda kannski aðrar reglur um höfðingjana.

Nú er okkur tjáð af málpípu Baugsmanna (skiptir sosum engu máli hvað fél. heitir, þetta er allt sama drullið) Kristínu nokkurri Jóhannesdóttur að skuldir Gaums séu "bara sex milljarðar króna."

Er skuld Pálma í Iceland Express inni í þessari tölu?

Hér kemur svo ein safarík!

"Höskuldur (höfuðpaurinn) vísar gagnrýni á samninginn á bug og segir hann í takt við meðferð á skuldum heimila. Hvað snertir önnur atriði samningsins kveðst hann ekki hafa heimild til að tjá sig um efnisatriði á þessu stigi."

Það er sosum gott og blessað að geta skýlt sér á bak við bankaleyndina en menn mættu hafa í huga að fyrr eða síðar kemur að skuldadögum og þá finnst ekkert sem hægt er að fela óþverrann á bak við.

Í framhaldi af þeim fréttum sem oss hafa borist af heiðarleika og raunsæi svokallaðra útrásarvíkinga dettur mér helst í hug magnframleiðsla á "Fálkaorðunni". Til úthlutunar. Takk.

Þó svo ég sjái fyrir mér allan útrásarherinn með "græðgisglampann í glyrnunum og slefuna í munnvikunum" þá er einn maður sem standa ætti þar fremst í röð og það er enginn annar en Breiðavíkurdrengurinn Lalli Jones, sem þrátt fyrir allt er þó svo heiðarlegur að viðurkenna misgjörðir sínar og borga skinkubréfið sem óvart datt í vasa hans áður en hann kom að kassanum. Stundum stelur hann til að redda sér gistingu þó svo enginn fái að liggja úti í íslenska samfélaginu. Sem er reyndar önnur saga.

Fróðlegt verður að fylgjast með framvindu mála á næstunni og þar til næst.

 

 

Á ekki fyrir skuldunum

Að vera með, eða móti.

Nú, rétt eins og fyrri daginn, er hver höndin upp á móti annarri í búðum Alþingis, og  slíkt og þvílíkt fer að verða ansi þreytandi.

Skiptir engu máli hverju  ríkisstjórn okkar fitjar uppá, stjórnarandstaðan er svo sannarlega í andstöðu.

Eitthvað rámar mig í að allir hefðu ætlað að leggjast á eitt og vinna sameiginlega að því að koma okkur úr því klandri sem nokkrir einstaklingar komu okkur í og fara nú hamförum að finna sér sökudólg og hvítþvo sjálfa sig.

Ég velti því stundum fyrir mér hver staðan væri, sæti hægri stjórn við völd í dag.

Engin Eva Joly?

Sennilega væru vinstri menn þá í því að rífa niður aðgerðir hægri manna.

Dapurlegt.

Samkvæmt íslenskri hefð gjamma þeir hæst sem ættu að segja sem minnst. Bjarni Ben. talar um sjónarspil. Sigmundur Davíð talar um óðagot, en hann hefur þó vit á því að þegja um Noregsferð sína og Höskulds flokksbróður síns, eftir að hafa látið gamminn geisa um skuldasöfnun Íslendinga og skrapp svo yfir pollinn til Noregs í þeim tilgangi að betla ca. tvö þúsund milljarða út á smettið á sér, en eins og gefur að skilja fór erindisleysu.

Við eigum langt í land með uppbyggingu nýs þjóðfélags ef þessi vinnubrögð eiga að viðhafast.

Nú dynja á okkur fregnir af "útrásarvíkingunum", Kalli kallinn Wernersson orðinn framkvæmdastsjóri Lyfja og Heilsu, í góðri sátt að okkur er tjáð.

 Næst verður það sennilega Fálkaorðan.

Nú hefur Arion banki hefur gert kyrrstöðusamning við Gaum eignarhaldsfélag Bónusfjölskyldunnar. Það þýðir að félagið verður hvorki tekið til gjaldþrotaskipta né gengið að eignum þess meðan samningurinn er í gildi. Gaumur skuldar bankanum tugi milljarða króna og hluti lána félagsins var á gjalddaga í haust.

Það liggur við að ég skammist mín enn og aftur fyrir þjóðerni mitt.

Svona rétt í lokin þá vil ég taka það fram að þó ég sé fylgjandi ýmsu af því sem núverandi ríkisstjórn hefur fitjað upp á þá er frekari skattlagning, að mínu mati gjörsamlega út úr kortinu.

Aukin skattheimta (og þetta veit hver einasti framhaldsskólanemi ) dregur úr einkaneyslunni sem er drifkraftur efnahagsstarfsseminnar og mér er með öllu óskiljanlegt að ráðamenn þjóðarinnar hafi ekki komið auga á það enn.

Ég ætla að hætta að ergja mig að sinni og býð ykkur öllum góða nótt.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

Nú syrtir í álinn...

...Höskuldur kallinn H. Ólafsson virðist hafa gleymt grundvallaratriði allra viðskipta, sem eru að kynna sér spil mótaðilans og ganga úr skugga um að þar sé ekkert óheiðarlegt í gangi.

Höskuldur virðist hafa gleymt þessari ofur einföldu reglu þegar hann lýsir því yfir að honum komi ekkert við hvaðan Jóhannes "í Bónus" hafi fengið þennan 1,3 milljarð króna til kaupa á eignarhlut Haga í færeyska félaginu SMS ásamt sérvöruverslununum Top Shop, Zara og All Saints.

" Hann kemur með peningana einhverstaðar annars staðar frá, ég veit ekki hvaðan,“ segir Höskuldur við Morgunblaðið."

Nú erum við komin að því sem á verkamanna íslensku kallast "Listin að ljúga."

Höskuldur segir, að eignirnar séu ekki seldar í opnu söluferli vegna þess að verslanirnar tengist Jóhannesi mjög persónulega.

Persónulega?

Maður kemur í manns stað. Það vita allir sem einhverntímann hafa fengist við verslunarrekstur, og að Höskuldur skuli voga sér að bera þvílíka vitleysu á borð fyrir okkur óbreytta sýnir að annaðhvort er maðurinn hrokafullur eða hann heldur okkur Íslendinga vera fífl sem hægt er að ljúga að.

Hvorugt er gott.

Ég hélt í einfeldni minni að eftir bankahrunið myndu ólíkir stjórnmálaflokkar taka á og vinna saman til að leiða þjóðina út úr þeim ógöngum sem örfáir Íslendingar leiddu okkur í.

Því miður höfum við ekki öðlast þann þroska sem dýrin í skóginum hafa. Onei.

Nú er hver höndin upp á móti hverri annarri og þá læðist að mér sú hugsun að ansi margir stjórnmálamenn setji eigin hag ofar öllu öðru og þar með ofar velsæld íslensku þjóðarinnar, sem vel á minnst er fólkið sem kaus þetta lið yfir sig í einfeldni sinni, í þeirri trú að nú yrðu breytingar framundan.

Breytingarnar virðast  hinsvegar hafa farið ofan garðs og neðan.

Það væri hægt að halda áfram í þessum dúr út í það óendanlega en einhvern tímann verður maður að sofa.

Nú býð ég ykkur öllum góða nótt og þar til næst.

 

Dágóð afmælisgjöf.

Um leið og ég óska Jóhannesi "í Bónus" til hamingju með 70 ára afmælisdaginn þá vakna ýmsar spurningar sem mér þætti vænt um að einhver lesandinn gæti svarað.

Til dæmis þætti mér vænt um að vita hvaðan kallinn fær 1237,5 milljónir króna til að kaupa  eignarhlut Haga í færeyska félaginu SMS ásamt sérvöruverslununum Top Shop, Zara og All Saint.

Samkvæmt álagningarskrá námu framtaldar eignir Jóhannesar umfram skuldir á síðasta ári tæpum 386 milljónum króna.

Vel af sér vikið því maðurinn er því sem næst eignalaus.

Hvað með 400 fermetra húskrílið á móti Akureyri sem ber skuldir upp á 400 milljónir?

Í fréttinni kemur fram að Jóhannes fær bíl og sumarhús á "markaðsverði" eða 41 milljón króna.

Er kannski verið að tala um tjaldvagn og Trabant??

Nei varla því skrattinn sér um sína.

Hvernig væri að Landsbankinn rukkaði nú kallinn um ógreiddar skuldir, sem í dag nema margföldum örorkulífeyri?

Í onálag fær kallinn 12 mánaða starfslokasamning plús eingreiðslu upp á litlar 90 millur, en fyrir hvað???

Jú kallinn var að mati stjórnenda Arion banka svo einstaklega fær í viðskiptum og þá sérstaklega bent á þau miklu viðskiptasambönd sem áðurnefndur hefði.

Nú er mér spurn. Halda yfirmenn Arion banka okkur Íslendinga vera fífl?

Þar er Höskuldur nokkur H. Ólafsson í fararbroddi.

Hvaða stjórnmálaflokki skyldi hann tilheyra?

Hvernig skyldi standa á áðurnefndum aðgerðum þegar sjálfur bankastjórinn lýsir því yfir að hann hafi ekki hugmynd um hvaðan aurarnir koma. Mér dettur helst í hug Sviss í upphafi seinni (og vonandi þeirri síðustu) heimstyrjaldar þegar menn komu eignum sínum í (skatta) skjól og komust upp með það.

Hafa tímarnir ekkert breyst?

Ég læt þetta nægja að sinni og þar til næst.

 

 

 

 

Þarf að greiða með peningum

"Ég skal mála allan heiminn...."

Jamm. Gamla góða PR trixið heppnast alltaf því eins og ólyginn sagði mér, "Þau vilja frekar neikvæða athygli en enga."

Mikið ósköp hefur Ásmundur Einar sullað sig út. Var hann kannski eini málarinn í hópnum?

Eru einhverjar ölstofur í nágrenninu?

Einhverjar eigulegar steinhellur?

Hvuddnin skyldi húsið líta út eftir haustveðráttuna?

Var skrapað og grunnað? Svo kemur seinni umferðin daginn eftir, en úps, fuglarnir voru flognir heim.

Þar til næst.

Þingmenn máluðu húsið

Þetta er bara misskilningur...

... hér ríkir engin kreppa. Í það minnsta ekki hjá meðlimum skilanefndar og slitastjórnar Landsbankans .

"Skilanefndir og slitastjórnir föllnu bankanna hafa verið kallaðar hin nýja yfirstétt bankakerfisins. Á kröfuhafafundi slitastjórnar og skilanefndar Landsbankans á mánudag var greint frá því að verktakagreiðslur vegna starfa nefndarmanna fyrstu sex mánuði þessa árs næmi 189 milljónum krónum."

Undarleg þykja mér vinnubrögð skilanefndar að ráða til sín einn af fyrrverandi yfirmönnum gamla Landsbankans fyrir hrunið og það korteri eftir að Fjármálaeftirlitið vék honum úr skilanefndinni af áðurnefndri ástæðu.

Samkvæmt þeim upplýsingu sem fram hafa komið, hafa tímalaun þeirra fimmmenninga sem sitja í skilanefnd og slitastjórn Landsbankans verið rúmlega átta þúsund og fjögur hundruð krónur á tímann, allan sólarhringinn, fyrstu sex mánuði ársins.

Dágóð búbót það, en nú að öðru.

Ekki alls fyrir löngu var Haraldur fimmti Noregskonungur staddur hérlendis við laxveiðar  í Vatnsdalsá í Húnaþingi.

Ekki fylgdi fréttinni hvort hann kynnti sér makrílveiðar landans en nú vaknar sú spurning...

Skyld'ann hafa verið að kynna sér væntanlega nýlendu Noregs?

Eitt tekur við af öðru og nú er Kalli kallinn Svíakóngur í heimsókn.

Hann hefur rennt fyrir lax , ferðast um landið og meðal annars skoðað sig um undir Eyjafjöllum og kynnt sér afleiðingar eldgossins.

Skyld'ann hafa verið að kynna sér væntanlega nýlendu Svíþjóðar??

Jamm góða fólk, þær eru ýmsar spurningarnar sem vakna og með þessum orðum kveð ég ykkur að sinni og þar til næst.

 

 

 

 

 

Þetta er allt í lagi Jón.

Aðlögunarferli eður ei. Við, þegnar hins íslenska lýðveldis hljótum að hafa síðasta orðið í jafn mikilvægu máli sem þessu.

Þegar að kosningum kemur legg ég til að við förum að dæmi frænda okkar Norðmanna. Þeir hafa fellt aðildarumsókn í tvígang. Við hljótum að geta gert slíkt hið sama og þar með gefið ESB aðildarsinnum, ef einhverjir eru eftir, langt nef.

Í framhaldi af því fékk ég hugmynd sem ég held sé ekki svo galin en það er að ýja að því við Norðmenn hvort þeir séu ekki tilbúnir að taka okkur undir sinn verndarvæng aftur, samanber aldirnar hér áður fyrr. Við Íslendingar höfum aldrei kunnað fótum okkar forráð eins og dæmin sýna og sanna og svo er krónugarminum kennt um ófarir okkar allar götur frá 1944 en aldrei er minnst á þá sem haldið hafa um stjórnvölinn á hriplekri þjóðarskútunni.

Mér þætti ofurvænt um ef þið lesendur góðir létuð nú skoðanir ykkar í ljós "for engangs skyld."

Þar til næst.

Telur að um misskilning sé að ræða

Að klóra yfir kúkinn úr sér...

...er það fyrsta sem mér kom til hugar eftir að hafa lesið pistla þeirra félaga Róberts Wessman og Björgólfs Thor.

Þvílík tjara.

Nú keppast þeir félagar um að hvítþvo sig af sínum gjörðum og reyna að telja okkur óbreyttum trú um að hvítt sé svart og svart sé hvítt og má segja að í þeim efnum hafi Björgólfur vinninginn, enda greinilega kominn með her á bak við sig í þeim tilgangi að reyna að slá ryki í augu þjóðarinnar og hvítþvo aðgerðir sínar. Sem vel á minnst, enginn heilvita maður tekur mark á.

Athafnir Björgólfs garmsins eru alveg eftir þeirri uppskrift sem Eva Joly varaði okkur við og sú dama veit hvað hún talar um.

Strákbjálfinn byrjar reyndar hálf kjánalega með því að ljúga upp á forseta vorn. Spurning hvort slíkt athæfi komi ekki til með að draga dilk á eftir sér.

Það verður fróðlegt að fylgjast með framhaldinu og ég bíð þeirrar stundar með ofvæni þegar Björgólfur Thor kemur fram í sjónvarpi og grætur sínum krókódílstárum um leið og hann kennir öllum öðrum um sínar misgerðir.

Þá verður fróðlegt að fylgjast með.

Þar til næst.

 

 

Varð algjör trúnaðarbrestur

Áfram dunar dansinn.

Oft á tíðum velti ég fyrir mér hver staða okkar Íslendinga væri í dag, hefðum við kunnað okkur hóf í peningamálum í stað þess að detta í þvílíkt fjármálafyllerí að þynnkan kemur til með að vara næstu kynslóðir.

Góðu fréttir dagsins eru hinsvegar þær að nú hefur Seðlabankinn lækkað stýrivexti um eitt prósent sem svo sannarlega er spor í rétta átt hvað svo sem gagnrýniskórinn kyrjar og ber okkur saman við þjóðir þar sem stýrivextir eru eitt til tvö prósent en gleymir að geta þess að stýrivextir hérlendis hafa ekki verið lægri í sex ár og , virðist hafa gleymt því að hér ríkir bullandi kreppa sem reyndar bitnar mest á þeim sem minnst mega sín.

Það er nú bara íslenska hefðin.

Nú stefnir í verkföll á verkföll ofan því langþreyttir hlutaðeigandi vilja fá leiðréttingu kjara sinna sem engan skyldi undra en þar mætast stálin stinn. Það eru ekki til aurar.

Aurarnir virðast samt sem áður vera til þegar upplýsingar um ofurlaun hinna og þessara forstjóra birtast oss óbreyttum í fréttum.

Nýráðinn forstjóri Orkuveitu Rvk. fær litlar tólf hundruð þúsund í mánaðarlaun. Mér finnst þessi upphæð gjörsamlega út úr kortinu í ljósi þess að tæknilega séð er OR gjaldþrota fyrirtæki.

Undarleg finnst mér líka sú ákvörðun stjórnarformanns OR að skipta út forstjóra s.l. sjö ára fyrir mann sem samkv. fréttum ku vera ráðinn til skamms tíma og það þegar fyrirtækið þarf á styrkri stjórn að halda. Læðist að mér sá ljóti grunur að hér sé einhver að hygla einhverjum.

Nú er Íslandsbanki búinn að ráða til sín fyrrverandi forstjóra gjaldþrota fyrirtækis, eftir afskriftir upp á tæpan milljarð og allt í fínu með það því "gjaldþrotið gerðist ekki á vakt viðkomandi."

Ég er hinsvegar gjörsamlega búinn að afskrifa möguleikann á afskrift þessarar einu og hálfu millu sem hvílir á kofakrílinu mínu og reyndar hefur hækkað umtalsvert því það eru jú vextir og verðtrygging og svo framvegis og stundum reyndar dráttarvextir. Nóg um það.

Nú er Siggi kallinn Einarsson kominn heim í heiðardalinn og kominn tími til en ég velti fyrir mér hver ástæðan sé fyrir þessum sinnaskiptum.

Skyld'ann vera kominn heim til að fylgjast með framkvæmdum við sumarhúsið á Veiðilæk?

Sem, ef allt fer að mínum óskum, verður innréttað sem "hvítflibba tugthús."

Skyld'ann virkilega vera kominn heim til að svara til saka?

Mér finnst eitthvað bogið við að maður sem hefur þumbast við síðan í maí s.l. skuli allt í einu umpólast svo algjörlega, því samkvæmt upplýsingum frá sérstökum saksóknara er enginn sérsamningur við Sigurð.

Tíminn einn leiðir í ljós hvað eiginlega er í gangi og með þessum orðum kveð ég að sinni og þar til næst.

 

 

 

 

 

Af hreinskilni, heilindum og heiðarleika.

Enn og aftur gerist það.

Eitthvað rámar mig í orð eins og "gegnsæi" og hugtak eins og "hverju sandkorni skal velt við, til að uppræta spillinguna." Falleg orð en innantóm.

Nú hefur háttvirtur félagsmálaráðherra sýnt innræti sitt með því að ráða vin sinn til margra ára, berskuldugan þar að auki, sem umboðsmann skuldara. Sá sat í starfinu í einn sólarhring. Það sem fer þó mest fyrir brjóstið á mér eru röksemdirnar og svo réttlætingarnar sem fylgdu, en eins og gefur að skilja, féllu í grýttan jarðveg.

Augljóslega hafa stjórnarliðar lært of mikið af forverum sínum og halda óbreyttri stefnu hvað varðar "pólitískar ráðningar" þrátt fyrir gefin loforð.

Hvað varð af siðferðinu?

Erum við öll orðin svo gegnsýrð af frændapólitíkinni og rótgróinni spillingunni sem hér hefur ríkt um kynslóðabil að við séum hætt að kippa okkur upp við slíkar fréttir?

Eigum við kannski von á einhverjum "bitling?"

Það þarf reyndar ekki að fara lengra en aftur í sjöundu kynslóð í Íslendingabókinni til að fá svarið: Allir Íslendingar eru skyldir sjálfum sér!" Sem segir kannski allt sem segja þarf því það fer enginn að ganga framhjá ættingja sínum þegar að því kemur að hygla.

Nú er okkur sagt að hér á landi ríki kreppa sem vel að merkja passar ágætlega við það sem við óbreyttur almúginn finnum á okkar auma skinni. Hversu undarlega sem það hljóðar þá virðist kreppan ekki ríkja meðal elítunnar svo horft sé á ofurlaun bankastjóra vorra sem nú rokka feitt á kostnað hins óbreytta því búið er að dæla milljörðum króna í löngu vonlausar fjármálastofnanir, en áfram skal dansinn duna því við megum ekki tapa andliti. Við verðum að halda uppi fjármálakerfi sem myndi nægja tífalt stærri þjóð og vel það, en það er nú þetta með sýndarmennskuna.

Samanber öll sendiráðin á öllum Norðurlöndunum.

Haldi núverandi ríkisstjórn stefnu sinni óbreyttri þá kallar slíkt á kosningar og það fyrr en seinna sem hefur í för með sér að "Hrunverjar" komast aftur til valda og geta haldið uptteknum hætti þ. e. að hygla sínum.

Er þetta ekki farið að hljóma kunnuglega? Einkavæðing þetta, einkavæðing hitt? Seljum auðlindirnar hæstbjóðanda, skítt með afleiðingarnar því þeir sem selja sjá sér alltaf gróðavon í öllum sínum athöfnum þó svo á kostnað hins óbreytta séu. Svo koma útskýringar og réttlætingar.

Hver skyldi annars eiga alla aflestrarmæla Reykjavíkurborgar og hvaða flokki skyldi hann tilheyra?

Íslenskir gróðahugsjónarmenn virðast enn ekki hafa gert sér grein fyrir þeirri einföldu staðreynd að ef kýrin á að mjólka þá þarf að fóðra hana fyrst, ergo: Almúginn getur ekki borið meira á sínum signu herðum.

Í þeirri von að þessar hugleiðingar mínar veki fólk úr öllum flokkum til umhugsunar kveð ég ykkur að sinni og þar til næst.