Já Jóhanna. Láttu helv.... heyra það.

 

Hefði gjarnan mátt gerast miklu fyrr.

Auðvitað finnst okkur ósanngjarnt að geta hvergi slegið lán en það eru ekki bara norrænu ríkin og AGS, heldur líka dágóður partur af Evrópu sem heldur að sér höndum sem, ef við lítum ögn til baka, má teljast ofur eðlilegt. Lánstraustið okkar er löngu fokið út í veður og vind.

Auðvitað finnst okkur líka ósanngjarnt að þurfa að leysa Icesave deiluna áður en við eigum minnstu möguleika á láni.

Okkur finnst líka ósanngjarnt hvernig ESB löndin hafa þjappað sér saman gegn okkur.

Ofur skiljanlegt, skrattinn sér jú um sína, sem styrkir afstöðu mína gegn ESB enn frekar.

Ég sé okkur Íslendinga ekki fyrir mér til borðs með þjóð sem dregið hefur okkur í dilk með hryðjuverkamönnum, sama á hvaða vettvangi það er.

Svo ekki sé minnst á kostnaðinn sem umsókninni fylgir.

Það væri mun skynsamlegra að beita kröftum okkar og fjármunum(?) til að reyna að hafa upp á þessum fjögurra milljarða evra innistæðum sem horfið hafa út af Icesave reikningum Landsbankans.

Ég minnist orða Evu Joly þegar hún sagði að allar færslur væri hægt að rekja.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

Jóhanna gagnrýnir Brown

Að loknum umræðum.

 

Ég hlustaði á stefnuræðu forætisráðherra og þá ekki síður á það sem stjórnarandstaðan hafði fram að færa.

Mér fannst þeir Bjarni Benediktsson og Sigmundur Davíð Gunnlaugsson standa sig einna best þegar að því kom að fræða okkur óbreytta hversu röng stefna ríkisstjórnarinnar væri og hér þyrfti aðgerðir.

Þeim láðist reyndar að kryfja málin til mergjar og segja okkur nákvæmlega hvernig þeir myndu taka á þeim gríðarmikla vanda sem ríkisstjórnin glímir við.

Nú er því haldið fram að Ögmundur haldi ríkisstjórninni í gíslingu.

Ekki er öll vitleysan eins.

Það er AGS sem heldur ríkisstjórn og öllu íslenska samfélaginu í heljargreipum með þeim skilyrðum sem okkur eru sett.

Árið 2013 á ríkisreksturinn að vera orðinn hallalaus. Á þeim stutta tíma sem er til stefnu á að knésetja okkur algerlega svo hægt verði að berja okkur - enn meir - til hlýðni og undirgefni.

Enda hefur AGS hvarvetna skilið eftir sig sviðna jörð.

Nú er bara að reyna og vera fjandanum bjartsýnni.

Þar til næst.

 

 

 

 

Útburðarvælið heldur áfram.

 

 

Hvað skyldi Norðurál þurfa að borga fyrir kílówattstundina?

Er það í samræmi við það sem við óbreyttir þurfum að borga?

Á meðan alltof mikill hluti þjóðarinnar einblínir á álver, já og fleiri álver, sem einhverja töfralausn á öllum okkar fjárhagsvandræðum þá er ekki minnst einu orði á gagnaverin.

Hvað veldur?

Á sama tíma sitja alltof margir (margar) kúlulánþegar á þingi. Reyndar sitja ekki öll á þingi en spillingin er allsstaðar.

Tryggvi Þór Herbertsson sem þann 7. sl. harðneitaði að hafa nokkru sinni fengið kúlulán, fékk 300 millóna kúlulán hjá Askar Capital, þegar hann var forstjóri fjárfestingarbankans.

Eignarhaldsfélag í eigu Finns Sveinbjörnssonar, þáverandi bankastjóra Icebank og núverandi bankastjóra Kaupþings, fékk 850 milljóna króna kúlulán frá nokkrum bönkum árið 2007.

Þegar Finni var sagt upp sem bankastjóra í árslok 2007 seldi hann félagið  Tæplega 16 milljóna króna skuld vegna vaxtakostnaðar var skilin eftir inni í félaginu.

Hulda Dóra Styrmisdóttir starfaði áður hjá FBA og síðar Íslandsbanka, 1998-2004.

Um mitt ár 2004 fór  Hulda  í sérverkefni á vegum bankans þar til hún lét af störfum „að eigin ósk“ í lok október 2004.

Falleg útskýring á brottrekstri.

Ekki nóg með það því hér kemur smá biti.

"Einkahlutafélag í eigu Huldu Dóru Styrmisdóttur hafði selt 13 milljónir bréfa á genginu 10,9. Hulda seldi því hlutabréf fyrir rúmlega 140 milljónir, eða sem svarar eitthvað um 200 milljónir á verðlagi dagsins í dag. Þetta eru góð ævilaun verkamanns."

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, núverandi þingmaður Sjálfstæðisflokksins, neitar að tjá sig um kúlulán eiginmannsins, Kristjáns Arasonar, sem  skuldaði samkvæmt lánabók Kaupþings, bankanum 900 milljónir króna um mitt ár 2006.

Á þessum tíma var Kristján framkvæmdastjóri viðskiptabankasviðs Kaupþings sem reyndar var almenningshlutafélag.

Það er hægt að halda áfram allt að því endalaust.

Þá má nefna KÞG Holding, í eigu Kristins Þórs Geirssonar, forstjóra B&L, sem fékk 994 milljóna króna kúlulán, frá Glitni, til fimm ára til að kaupa hlutabréf í bankanum á genginu 16,9.

Ekki má láta staðar numið án þess að minnast á lánamál Sigurjóns Þ. Árnasonar  fyrrum bankastjóra Landsbankans .

Landsbankinn veitti Sigurjóni kúlulán upp á 40 milljónir í nóvember sl. þ.e. eftir bankahrun.

Ekki nóg með það, í veðbandayfirliti Fasteignaskrár Íslands kemur í ljós að sama dag fékk Sigurjón 30 milljónir frá bankanum út á aðra eign.

Það sem flestir taka vísast eftir er að lánið er veitt eftir hrun gamla Landsbankans, eftir að Sigurjón hætti í bankanum – og að bankinn varði lánið ötullega.

Svona væri hægt að halda áfram endalaust en ég ætla að stoppa hér að svo stöddu.

Viðkvæmt fólk fengi sennilega í magann af öllum þessum viðbjóði en ég, persónulega , er öllu illu vanur.

Held áfram á næsta bloggi.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Telur útilokað að leggja nýja skatta á álverin

Prumpum og prumpum...

 

...þar til okkur tekst að flæma AGS þangað sem það batterí á heima.

Samkvæmt sögusögnum mun vera ágætlega hlýtt í því neðra.

Það sem mér finnst þó sárast er ekki Icesave skuldin, sem við þurfum ekki að borga af næst sjö árin, heldur þeir 350 milljarðar sem dælt var í Seðlabankann 2008, gjaldfallið, og svo eru það peningamarkaðssjóðirnir með 200 milljarða gjaldfallna skuld.

Sem sagt, í burtu með AGS.

Þar til næst.

Kreppan eins og prump í eilífðinni

Ó, ó, eymingja Jón garmurinn Ásgeir.

 

Hversu fantaleg og ósvífin sumum kann að virðast vinnubrögð Helga Felixsonar þá er ég þeirrar skoðunar að Jón Ásgeir eigi þau fullkomlega skilið.

Hve oft ætli hann hafi logið að okkur?

Reyndar eru hæg heimatökin því hann á jú stærstu fjölmiðlasamsteypu Íslands.

Í það minnsta að nafninu til.

Þess er jú skemmst að minnast þegar hann lýsti því yfir í Silfri Egils á síðasta ári að hann kannaðist ekkert við eyjuna Tortola, þrátt fyrir þá staðreynd að helsta eignarhaldsfélag hans, Gaumur Holding, er stofnað á eyjunni og talsverðar eignir geymdar þar.

Í framhaldi af því koma mér í hug orð Evu Joly í Kastljósinu í kvöld þar sem hún sagði að að fyrstu ákærurnar vegna efnahagsbrota sem tengjast hruninu gætu komið í kringum næstu áramót.

Langri bið fer að ljúka.

Það er spurning hvort strákurinn þurfi ekki á (sálfræði)aðstoð að halda svo vitnað sé í ágæta grein  Páls Skúlasonar, prófessors í heimspeki og fyrrverandi rektors Háskóla Íslands.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

 

Ósáttur við höfund Guð blessi Ísland

Gjaldþrota auðmenn þurfa að leggja fram tryggingu.

 

Nú er útlitið svart.

Nú verða þeir heiðursmenn Björgólfur Guðmundsson og Magnús Þorsteinsson að leggja fram hundruð þúsunda króna í málskostnaðartryggingu.

Aura sem, samkvæmt DV frétt í dag, þeir eiga ekki til.

Hér koma nokkur sandkorn.

"Bæði Þorsteinn og Björgólfur hafa verið úrskurðaðir gjaldþrota og því óljóst hvernig þeir borgi þá tryggingu sem héraðsdómur hefur nú úrskurðað að þeim beri að leggja fram."

Og enn fleiri korn.

"Nema þeir fái lán frá velunnurum þá er óljóst hvort framhald verði á málinu enda eiga öll þeirra fjárhagslegu verðmæti að renna í þrotabú í kjölfar gjaldþrots."

Hafi ég skilið þetta rétt þá er tilgangslaust fyrir okkur óbreytta að fara af stað með samskotabaukana fyrir þá.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

Að greina rangan frá réttum.

 

Enn og aftur eru hér óprúttnir og illa innrættir menn á ferð.

Nú á að ganga að Sigga garminum Einars með látum.

Hvað er eiginlega í gangi?

Þeir sem til þekkja vita mætavel að kallanginn er blankur. Já, alveg staur.

Áþreifanlegasta dæmið er jú kofakrílið hans þarna einhversstaðar í Borgarfirðinum sem í dag er ekki einu sinni fokhelt.

Tryggir og góðir sveitungar hefðu  alveg getað splæst í nokkrar spýtur handa garminum nú eða þá stolið þeim, svo hægt væri að negla  fyrir gluggana áður en kofinn fýkur á haf út.

Það ku vera vindasamt þarna í Borgarfirðinum.

En nei nei, það á að draga Sigga drenginn fyrir dómstólana.

Það sem vekur furðu mína er sú yfirlýsing Björns Þorra Viktorssonar lögmanns, að illa gangi að hafa upp á Sigga gaurnum , sem sé fluttur úr landi.

Hann segir orðrétt: Það var enginn opinber aðili hér á landi sem gat veitt okkur upplýsingar um það hvar maðurinn byggi." segir Björn Þorri.

Kommon Bjössi, kíktu í Borgarfjörðinn.

Ekki er bitið úr nálinni enn.

Onei nei.

Nú á líka að draga ungan og óharðnaðan drengstaula, Hreiðar Má Sigurðarson fyrir dómarann.

Hreiðar strákgreyið á að öllum líkindum engan kofa í Borgarfirðinum til að leita sér skjóls í svona rétt til að hverfa frá ys og þys stórborganna, enda er drengurinn að öllum líkindum enn blautur á bak við eyrun og blankur í onálag.

Ef pjakkurinn finnst ekki þá mætti tékka á Stykkishólmi (nú verður öll móðurættin mín snarbrjáluð ), þar sem hann ku eiga ættir sínar að rekja.

Á sama tíma og þessir heiðursmenn verða dregnir fyrir dómstólana þá sporta stórglæpamenn í Cannes og reyna að sýnast stærri en þeir eru.

Hvar er réttlætið?

Hvar er Eva Joly?

Þar til næst.

Heimildir Vísir, "Sigurður og Hreiðar Már kunna að þurfa að greiða skaðabætur úr eigin vasa."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Glöggt er gestsaugað.

 

Þetta var einmitt það sem okkur vantaði.

Þó fyrr hefði verið.

Ég vil enn og aftur ítreka það að ég er ekki hefnigjarn, sona að eðlisfari, en nú er ég kominn með blóðlykt í nasirnar. Og þær eru nú ekki beint af minni gerðinni.

Ég leyfi mér að stela hér smáklausu úr fréttinni og fyrirgefst vonandi.

"Aðgerðirnar voru víðtækar og hófust með leit á tveimur endurskoðunarskrifstofum kl. 10  í morgun. Alls tóku 22 manns þátt í aðgerðunum í dag. Auk starfsmanna embættisins tóku þátt í húsleitunum lögreglumenn frá lögreglustjóranum á höfuðborgarsvæðinu þ.á m. sérfræðingar í haldlagningu og meðferð rafrænna gagna og sex erlendir sérfræðingar á sviði endurskoðunar.

Mér virðist sona í fljótu bragði að stjórnvöld hafi loksins rumskað já og jafnvel vaknað af dvalanum. Var sosum löngu kominn tíminn á það.

Það skyldi þó ekki vera að stuggað hafi verið við þeim? Samanber björninn sem rifinn er á lappir um miðjan vetur. Það vita jú allir sæmilega viti bornir menn hvernig viðbrögðin verða.

Nema kannski einhverjir veruleikafirrtir kúlulánþegar sem enn hafa ekki verið gómaðir.

En, nóttin er ekki úti enn.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

 

 

Grunur um fjölda brota

Skjótt skipast veður í lofti.

 

Það er af sem áður var, þegar útrásarvíkingar fylktu fríðu liði um æðstaprest hinnar göfugu útrásar og skörtuðu sínum gljáfægðu útrásarorðum.

Það er af sem áður var.

Ég hlustaði með andagt á hina hjartnæmu ræðu sem forseti vor flutti oss. Þar kom margt áhugavert fram sem snart mig djúpt.

Af öllum þeim dásemdum sem á okkur dundu var klausa ein sem virkilega kom tárunum út á mér.

"Margir hjallar eru að baki, aðgerðir sem urðu deiluefni og erfitt reyndist að hrinda í framkvæmd, sársaukafullar fyrir flesta, ekki aðeins þá sem sýndu gáleysi eða glannaskap heldur líka fjölmarga sem gættu hófs, fóru með gát en bera nú saklausir þungar byrðar sem hóflaus sjálftaka og græðgi annarra leggur þeim á herðar."

Hvern eða hverja skyldi nú forseti vor haft í huga þegar hann lét þessa opinskáu og já , þessa hreinskilnu og heiðarlegu athugasemd frá sér fara?

Margt er spurt, en fátt um svör.

Ég saknaði þess að sjá ekki útrásarvíkingana, þó ekki hefði verið nema einn eða tveir, með Fálkaorðuna um hálsinn á þessari hátíðlegu stund. Ég læt hér staðar numið að sinni, verð að þerra tárin.

Þar til næst.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sóknarskeið á næsta ári raunhæfur möguleiki

Í orði en ekki á borði.

 

Átti ekki að spara og fækka sendiráðum?

Ísland starfrækir 31 sendiskrifstofu í 23 löndum.

Ókunnugir gætu freistast til að halda að hér byggi milljónaþjóð.

Það er ekki nóg að skera niður í heilbrigðisþjónustunni og hækka (neyslu)skatta sem leiða til aukinnar verðbólgu og keyra íslensk fyrirtæki endanlega í þrot.

Þar til næst.

 

Kristín sögð verða sendiherra í Kína